"ΤΙ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ"

Με την κατάκτηση  της Περσίας από τον Μέγα Αλέξανδρο η παγκόσμια υπερδύναμη των σατανιστών της Λευκής Αρχής διαλύεται προσωρινά, μέχρι να ανακάμψει η Περσία, οι σατανιστές της Λευκής αρχής δημιούργησαν την ρωμαϊκή αυτοκρατορία η οποία κατέκτησε  πολύ εύκολα την Ελλάδα καθώς είχαν δουλέψει πολύ σκληρά τους προηγούμενους αιώνες οι εβραίοι σατανιστές ιερείς και ιέρειες των Εωσφορικών Ελευσίνιων Μυστηρίων.


Η Ελλάδα εξαντλημένη από τους Εμφύλιους πολέμους μεταξύ των αρχαίων Ελληνικών πόλεων σε συνδυασμό με την σεξουαλική ανηθικότητα που δίδαξαν οι εβραίοι ιερείς και οι εβραίες ιέρειες των Ελευσίνιων μυστηρίων (ομοφυλοφιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών, σοδομισμός στις γυναίκες) δεν θα μπορέσει να προβάλει την γενναία αντίσταση που προέβαλε εναντίων των σατανιστών της Περσίας στην  μάχη του Μαραθώνα, των Θερμοπυλών, των Πλαταιών, την ναυμαχία της Σαλαμίνας. Και μην ξεχνάμε τον κουτσό Σπαρτιάτη βασιλιά τον Αγησίλαο που ήταν έτοιμος να πετάξει τους πέρσες μέσα στον ινδικό ωκεανό με ένα μικρό εκστρατευτικό σώμα. Φυσικά οι νεοταξίτες σατανιστές της Περσίας εφάρμοσαν την παραδοσιακή τους μέθοδο δωροδόκησαν την Σπαρτιατική Γερουσία η οποία αμέσως έστειλε εντολή να επιστρέψει πίσω στην Σπάρτη ο βασιλιάς Αγησίλαος και να διακόψει της πολεμικές δραστηριότητες (ΤΥΧΑΙΟ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ).
  Οι ίδιοι οι αρχαίοι ρωμαίοι παραδέχονται ότι ενώ κατέκτησαν την Ελλάδα με τα όπλα, η Ελλάδα κατάφερε να κατακτήσει τους Ρωμαίους ειρηνικά με την παγκόσμια δύναμη του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Είδη προτού να κατακτήσουν την Ελλάδα οι ρωμαίοι ένα μέρος από αυτούς που ζούσε στην αρχαία Ρώμη λάτρευε τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, τους ήρωες της Ελλάδας ΗΡΑΚΛΗ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ, ΛΕΩΝΙΔΑ κλπ.

Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία των σατανιστών ρωμαίων αυτοκρατόρων όπως ο Καλιγούλας, ο Κόσμος κλπ, ιδρύθηκε στην ρώμη και τελείωσε ως κρατικό μόρφωμα στις 13 Απριλίου του 1204 στην Κωνσταντινούπολη με χριστιανούς ορθόδοξους Έλληνες αυτοκράτορες στον θρόνο.
Η αχανής ρωμαϊκή αυτοκρατορία αποτελείται από διαφόρους λαούς, κυρίαρχος όμως λαός λόγο του πολιτισμού και της παιδιάς του ήταν ο Ελληνικός. Με την μεταφορά της πρωτεύουσας της αυτοκρατορίας από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη ο μεγάλος  Κωνσταντίνος έδωσε παράταση ζωής για 880 ακόμη χρόνια στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Γύρω από την νέα πρωτεύουσα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας κυριαρχεί το Ελληνικό στοιχειό πληθυσμιακά, σε συνδυασμό με την πνευματική τους ανωτερότητα, οι Έλληνες είναι πλέον ζήτημα χρόνου πότε θα πάρουν και τυπικά στα χέρια τους την εξουσία. Πράγματι μετά την θανατηφόρο λαίλαπα των σατανιστών Λατίνων αυτοκρατόρων της Λευκής αρχής (Θεοδόσιος α, Αρκάδιος, Θεοδόσιος β, Ιουστινιανός) έκλεισαν τις φιλοσοφικές σχολές, κατάργησαν τους ολυμπιακούς αγώνες, κατέστρεψαν μνημεία, έργα τέχνης και βιβλιοθήκες, μα πάνω από όλα σκότωσαν χιλιάδες χιλιάδων αθώους Έλληνες σαν γνήσιοι ταλμουδιστές, οι οποίοι έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να εξαφανίσουν τον  Ελληνικό πολιτισμό. Ο Ελληνισμός επιβίωσε για μια ακόμα φορά, πάντοτε με την αίγλη του αρχαίου πολιτισμού, και όχι μόνο δεν εξαφανιστήκαμε σαν έθνος αλλά το 610μ.χ. ανέβηκε στον θρόνο ο Έλληνας βασιλιάς, ορθόδοξος χριστιανός ο ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ.
  Οι σατανιστές της Λευκής Αρχής ήδη  ξέροντας την δύναμη του χριστιανισμού φρόντισαν μέσω των εβραίων που έχουν ασπαστεί τον εωσφόρο για θεό να διορίσουν πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και μητροπολίτες δικά τους άτομα που ήταν και αυτοί σατανιστές, για να συνεχίζουν της διώξεις της Ελλάδας. Οι διορισμοί των σατανιστών Αρχιερέων άρχισε από τον τρίτο αιώνα μετά χριστών, πολύ πριν
να ανέβει στον θρόνο ο βασιλιάς Ηράκλειος, για να χτυπάνε τον Ελληνισμό από παντού μαζί με τους συναδέλφους τους σατανιστές αυτοκράτορες. Οι λαοί που απαρτίζουν την ρωμαϊκή αυτοκρατορία είναι, εκτός από τον κυρίαρχο λαό του κράτους
  Έλληνες, οι Αρμένιοι, οι Σύριοι, οι Ιλλυριοί, οι Σκυθές και άλλα φύλλα και φυσικά οι εβραίοι. Η γλώσσα συνεννοήσεως όλων αυτών των λαών ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων η Ελληνική. Η Ελληνική γλώσσα αρχίζει να εκτοπίζει σταδιακά την ρωμαϊκή (λατινικά) που ήταν και αυτή επίσημα γλώσσα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήδη από τον τέταρτο αιώνα. Επιτρέπεται η σύνταξης δικαστικών αποφάσεων στα Ελληνικά, ενώ τον πέμπτο αιώνα ισχύουν νομικά και η διαθήκες που είναι γραμμένες στα Ελληνικά, και συνεχώς από αυτών τον αιώνα και μετά επεκτείνεται η σύνταξη των νόμων στην Ελληνική γλώσσα.
  Η ρωμαϊκή (βυζαντινή περίοδος δεν είναι τίποτε άλλο από την  συνέχεια του αρχαίου, και του μακεδονικού Ελληνισμού). Οι Έλληνες όμως δεν τόλμησαν ποτέ, ακόμα και μετά
την άνοδο του Έλληνα βασιλιά Ηράκλειου, να  ονομάσουν την αυτοκρατορία τους Ελληνική και τους εαυτούς τους Έλληνες υπηκόους, υπό τον φόβο των φοβερών διώξεων των σατανιστών αρχιερέων και απλών παπάδων που είχαν γίνει το κουμάντο των υπολοίπων Ελλήνων ορθόδοξων ιερέων. Οι σατανιστές αρχιερείς γίνονται κράτος εν κράτη και στο όνομα του τριαδικού θεού, όποιος τολμούσε να αναφέρει ότι είναι Έλληνας, αμέσως τον ξυλοκοπούσαν χωρίς οίκτο, του έπαιρναν την περιουσία, και σε κάποιες περιπτώσεις σκότωναν τους δύστυχους Έλληνες. Κατά τα άλλα οι σατανιστές ψευδοιερείς ήταν άνθρωποι του θεού και της Εκκλησίας. Για αυτούς τους λόγους εξακολούθησαν οι Έλληνες να ονομάζονται ρωμαίοι.
  Από εκεί προέρχονται και οι ονομασίες ρωμιός και ρωμιοσύνη.
Η ονομασία βυζάντιο και βυζαντινή αυτοκρατορία είναι  νεολογισμός, τον ακούσαμε για πρώτη φορά από τον Ιερώνυμο Γουλφ το 1562 όταν πρότεινε την ίδρυση corpous historae byzantinae, και της ονομασίες καθιέρωσε ο ph.labbe ο ιδρυτής της βυζάντιδος του Λούβρου, ο οποίος προλογίζοντας το εγχείρημα του είπε της λέξεις  "byzantinae historiae scriptoribous..."
  Ο βασιλέας Κωνσταντινουπόλεως θεωρούνταν από τους άλλους λαούς ως ο υπέρτατος άρχοντας του πλανήτη, και η Κωνσταντινούπολη το κέντρο της γης. Καμία πόλη στον κόσμο δεν μπορούσε να συγκριθει σε πλούτο με την Κωνσταντινούπολη, όλοι ήθελαν να την επισκεφθούνε.

Σε καμία άλλη πόλη του κόσμου δεν υπήρχαν τόσα φιλανθρωπικά ιδρυματα και μοναστήρια, και μαζεμένοι τόσοι θησαυροί. Για τους Σλάβους η Κωνσταντινούπολη ήταν το τσαριγκραντ η πόλη των αυτοκρατόρων, οι σκανδιναβοί είχαν σαν όνειρο ζωής να υπηρετήσουν κάτω από τις διαταγές του εκάστοτε Έλληνα αυτοκράτορα, ονόμαζαν την Κωνσταντινούπολη μικλγκαρθ. Το γόητρο του Έλληνα βασιλιά και της αυτοκρατορίας στηριζόταν κυρίως στην λαμπρότητα της Κωνσταντινουπόλεως, οι πιο πολλοί προσκυνητές που πήγαιναν από την Ευρώπη στους αγίους τόπους περνούσαν πρώτα από την Κωνσταντινούπολη και όλοι μιλούσαν με θαυμασμό και δέος για την Ελληνική πρωτεύουσα, ο εκάστοτε παπάς χρονολογούσε τα έγραφα του με το έτος βασιλείας του εκάστοτε Έλληνα αυτοκράτορα. Η πόλη επίσης διέθετε μοναδικά χριστιανικά κειμήλια και λείψανα. Η βαθιά γνώση του πολέμου έδωσε το δικαίωμα στους Έλληνες να υπερασπιστούν το κράτος τους για πολλούς αιώνες από τους εχθρούς που το έζωναν από παντού, ανατολη, δυση και τον βορά. Οι πολεμικές τακτικές του αυτοκρατορικού στρατού ήταν πάντοτε αντικείμενο σοβαρής και προσεκτικής μελέτης, η εκπαίδευση των στρατιωτών προσεκτική και αποτελεσματική. Δεν αφήναν τίποτα στην τύχη, σε κάθε πόλεμο υπήρχαν γιατροί, χειρουργεία, φορεία κλπ και σωστός ανεφοδιασμός.
  Η Ελληνική (ρωμαϊκή) αυτοκρατορία είχε τον ίδιο πολιτικό και στρατιωτικό ρόλο με την αρχαία Ελλάδα, καθώς ήταν ο προστάτης των αδύναμων λαών της Ευρώπης από κάθε ασιατικό κίνδυνο. Ο Έλληνας βασιλιάς Ηράκλειος διέλυσε οριστικά και αμετάκλητα την περσική αυτοκρατορία (628μ.χ.), μόλις όμως σε δέκα χρόνια μόνο οι ρόλοι αντιστραφήκαν και πάλι με έναν ασήμαντο ασιατικό λαό, ο οποίος έμοιαζε να είναι προορισμένος για ασήμαντους ρόλους, έγινε η δεύτερη υπερδύναμη του μεσαίωνα ο λαός αυτός ήταν οι Άραβες. Το Ελληνικό κράτος του Βοσπόρου όχι μόνον έχασε μόλις σε δέκα χρόνια ό, τι κατέκτησε ο Ηράκλειος με τον Ελληνικό αυτοκρατορικό στρατό (Περσία, Συρία, Αίγυπτος), αλλά έπρεπε να παλέψει για την ίδια του την επιβίωση. Για πρώτη φορά στην ιστορία του πλανήτη ένας λαός που ήταν αναλφάβητος, χωρίς να αναπτύξει πνευματική ισχύ για να μπορέσει να αναπτύξει κατά σειρά οικονομική, πολιτική και στρατιωτική δύναμη, όπως έχουν κάνει όλες οι μεγάλες αυτοκρατορίες και τα ισχυρά κράτη βρέθηκε να είναι το δεύτερο ισχυρότερο κράτος μετά το Βυζάντιο.
  Οι Άραβες στο όνομα της νέας του θρησκείας, την οποία διαδίδουν μέχρι και σήμερα με τον ίδιο τρόπο (δηλαδή σφαγές, βιασμούς, εμπρησμούς, κλοπές και κάθε είδους βία) συγκλόνισαν την Ασία και την Ευρώπη. Το 674 μ.Χ. μέχρι και το 678μ.χ πολιορκούν για τέσσερα χρόνια την Κωνσταντινούπολη ανεπιτυχώς, καθώς αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία από τον Κωνσταντίνο τον τέταρτο. Οι Άραβες επανέρχονται επί βασιλείας του Λέοντα του τρίτου μετά από ένα χρόνο πολιορκίας. Τον Αύγουστο του 718μ.Χ. έλυσαν την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης και έφυγαν έχοντας μεγάλες απώλειες. Σε περίπτωση που ο Ελληνικός στρατός έχανε αυτές της μάχες θα ήταν τώρα όλη η ευρώπη αραβική. Με της υψίστης σημασίας νίκες των Κωνσταντίνου του πωγωνάτου και του Λέοντα του τρίτου του Ίσαυρου, οι Έλληνες έδωσαν την ευκαιρία στα αδύναμα κράτη της Ευρώπης να δυναμώσουν πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά, αντλώντας πνευματική δύναμη από την αρχαία Ελλάδα.
  Με το πέρασμα των αιώνων και την συνεχή προστασία της Ελλάδας τα ευρωπαϊκά κράτη έγιναν αρκετά ισχυρά, και καθώς και οι Σελτζούκοι απέτυχαν να κατακτήσουν το Βυζάντιο, οι οποίοι τελείως συμπωματικά μας επιτέθηκαν αμέσως μετά την εξασθένηση των Αράβων όπως ακριβώς έγινε όταν διέλυσε ο Ηράκλειος τους Πέρσες, αμέσως η Λευκή αρχή πήρε τους Άραβες, τους έδωσε νέα θρησκεία και τους έκανε παγκόσμια δύναμη που όλως τυχαία επιτεθήκαν εναντίον της Ελληνικής αυτοκρατορίας. Καθώς απέτυχαν διαδοχικά Πέρσες, Άραβες, και Σελτζούκοι να διαλύσουν την Ελλάδα, οι σατανιστές μύησαν τον πάπα και τους καρδιναλίους στον σατανισμό και έτσι ξεκίνησαν οι γελοίες σταυροφορίες εναντίον του Βυζαντίου. Οι αχάριστοι ευρωπαίοι ξέχασαν πολύ γρήγορα ποιος τους προστάτευε τόσους αιώνες και προσκυνώντας οι ηγεμόνες της Ευρώπης τον Μ.Α.Τ.Σ. ξεκίνησαν να καταστρέψουν την Ελλάδα.