Δελφικά Παραγγέλματα

Το Μαντείο των Δελφών ήταν γνωστό όχι μόνο για τους χρησμούς του, αλλά και για το μεγάλο αριθμό παραγγελμάτων που ήταν λιτά αποφθέγματα 2 έως 5 λέξεων, μεστά σοφίας. Τα περισσότερα ανήκαν στους 7 σοφούς της αρχαιότητας και ήταν χαραγμένα είτε στον πρόσθιο τοίχο του Πρόναου είτε επί των παραστάδων της πύλης του μεγάλου ναού είτε επί του υπέρθυρου είτε επί των στηλών του ναού περιμετρικά.

Κατά τον Σωσιάδη ("Των Επτά Σοφών Υποθήκαι"), τα επιγράμματα περιλαμβάνουν 147 παραγγέλματα, αλλά υπήρχαν και πίνακες που περιείχαν χωριστά τα παραγγέλματα ενός εκάστου των Επτά.

Δελφικά Παραγγέλματα

Έπου Θεώ Νόμω πείθου Θεούς σέβου Γονείς σέβου Ηττώ υπέρ δικαίου Γνώθι μαθών Ακούσις νόει Σ΄ αυτόν ίσχε Φρονεί θνητά Εσίαν τίμα Άρχε σε αυτού Φίλοις βοήθει Θυμού κράτει Φρόνησιν άσκει Πρόνοιαν τίμα Όρκω μη χρώ Φιλίαν αγάπα Παιδείας αντέχου Καλόν το λέγε Ψέγε μηδένα Επαίνει αρετή Πράττε δίκαια Φίλοις ευνόει Εχθρούς αμύνου Ευγένειαν άσκει Κακίας απέχου Κοινός γίνου Ίδια φύλαττε Αλλοτρίων απέχου Εύφημος ίσθι Άκουε πάντα Φίλω χαρίζου Χρόνου φείδου Όρα το μέλλον Ύβριν μίσει Ικέτας αιδού Υιούς παίδευε Έχουν χαρίζου Δόλου φοβού Ευλόγει πάντας Φιλόσοφος γίνου Όσια κρίνε Γνούς πράττε Φόνου απέχου Εύχου δυνατά Σοφοίς χρω Ήθος δοκίμαζε Λαβών απόδος Υφορώ μηδένα Τέχνη χρω Ο μέλλεις δος Ευεγερσίας τίμα Φθόνει μηδενί Φυλακήν πρόσεχε Ομοίοις χρω Διαβολήν μίσει Δικαίως κτω Aγάθους τίμα Κριτήν γνώθι Γάμους κράτει Τύχην νόμιζε Εγγύην φεύγε Πάσι διαλέγου Ελπίδα αίνει Δαπανών άρχου Κτώμενος ήδου Αισχύνην σέβου Χάριν εκτέλει Ευτυχίαν εύχου Τύχην στέργε Ακούων όρα Εργάζου κτητά Έριν μίσει Όνειδος έχθαιρε Γλώσσαν ίσχε Ύβριν αμύνου Κρίνε δίκαια Xρώ χρήμασι Αδωροδόκητος δοκίμαζε Αιτιώ παρόντα Λέγε ειδώς Βίας μη έχου Αλύπως βίου Ομίλει πράως Φιλοφρόνει πάσιν Υιοίς μη καταθάρρει Γλύττης άρχε Σ΄ αυτόν ευ ποιεί Ευπροσήγορος γίνου Αποκρίνουν εν καιρώ Αμαρτάνων μετανόει Οφθαλμού κράτει Βολεύου χρήσιμα Επιτέλει συντόμως Φιλίαν φύλαττε Eυγνώμων γίνου Ομόνοιαν δίωκε Άρρητα μη λέγε Το κρατούν φοβού Καιρόν προσδέχου Έχθρας διάλυε Γήρας προσδέχου Επί ρώμη μη καυχώ Ευφημίαν άσκει Απέχθειαν φεύγε Πλούτι δικαίως Δόξαν μη λείπε Κακίαν μίσει Κινδύνευε φρονύμως Χρησμούς θαύμασε Ους τρέφεις αγάπα Aπόντι μη μάχου Πρεσβύτερον σέβου Νεώτερον δίδασκε Πλούτω απίστει Σε αυτόν αιδού Μη άρχε υβρίζων Προγόνου στεφάνου Επι νεκρω μη γέλα Ατυχούντι συνάχθου Χαρίζου ευλαβώς Εξ ευγενών γέννα Επαγγέλου μηδενί Τύχη μη πίστευε Τελεύτα άλυπος Μέτρον άριστον Αδικείαν μίσει Ευσέβειαν φύλαττε Ηδονής κραττείν Βίαν μηδέν πράττειν Τέκνα παιδεύειν Μη θρασύνου Νόμοις πείθου Μελέτει το παν Γαμείν μέλλον καιρόν γνώθι Μη επί παντί λύπου Πίνων αρμόζες Πέρας επιτελεί μη αποδειλιών Το συμφέρον θηρώ Θνήσκε υπερ Πατρίδος Τω βίω μάχου Ευ πάσχε θνητός